Niedoczynność tarczycy a otyłość

"Pani Doktor, nie mogę schudnąć, bo choruję na niedoczynność tarczycy/chorobę Hashimoto".

To zdanie bardzo często pada z ust pacjentów w moim gabinecie. Chciałabym przyjrzeć się temu zagadnieniu krytycznym okiem. Jak w większości sytuacji prawda leży po środku.

Choroba Hashimoto jest jedną z najczęstszych chorób autoimmunologicznych tarczycy, najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy, kobiety chorują na nią 5-10x częściej od mężczyzn, szczyt zachorowań wypada na 45-65rż. Częstsze występowanie u kobiet zależy m.in. od wpływu estrogenów na układ immunologiczny, w którym występują liczne receptory dla tych hormonów.

Prawie 70% pacjentek z chorobą Hashimoto ma problemy z nieprawidłową masą ciała.

W regulacji procesów metabolicznych ważna jest skuteczność procesów konwersji T4->T3 zachodząca w tkankach obwodowych.

Głównym mechanizmem w jakim hormony tarczycy przyspieszają PPM jest rozkojarzenie procesu syntezy energii chemicznej poprzez aktywację białek rozprzęgających, tzw . termogenin w brunatnej tkance tłuszczowej.

Brązowa tkanka tłuszczowa(BAT) uczestniczy w wytwarzaniu ciepła w organizmie głównie poprzez spalanie długołańcuchowych kwasów tłuszczowych. Protony pochodzące z tego procesu za pośrednictwem termogenin są uwalniane w postaci ciepła. Obecność tej aktywnej tkanki zapobiega rozwojowi insulinooporności i otyłości. BAT za pośrednictwem receptorów dla PPAR y wpływa na ekspresję różnych genów związanych z metabolizmem białek, tłuszczów i węglowodanów.